Słowa piosenki Anny Gadt: „Kiedy nam do siebie bliżej” wyśpiewane przez uczennicę klasy 7a, Wiktorię Szumną, bardzo dobrze ilustrują treść przedstawienia przygotowanego przez uczniów klasy 3a:
„I może każdy z nas się wreszcie dowie
Że gdzieś za ścianą jest drugi człowiek
Bo to, o czym skrycie marzysz
Może dzisiaj się wydarzyć
A my, choć nie tacy sami
Jak co roku znów czekamy”.
Jedna z bohaterek przedstawienia, staruszka, tak mocno czekała na Boga, że nie zauważyła Jego odwiedzin w przychodzących osobach: sąsiadce pragnącej pożyczyć odrobinę soli, chłopcu sprzedającym guziki oraz w wędrowcu oczekującym kawałka chleba i możliwości zatrzymania się na schodach domu. W życiu staruszki nastąpiła przemiana i z radością mogła powitać narodzonego Jezusa – tak, jak wszyscy zgromadzeni na przedstawieniu: nauczyciele wraz z uczniami klas 1-3 oraz rodzice, rodzeństwo, dziadkowie… Radość, ciepło i miłość płynące z betlejemskiej stajenki odbijały się na twarzach młodych aktorów oraz tych, którzy dzielili z nimi te wzruszające chwile.
Zuzanna Ciesielska
Katarzyna Maciejewska